In de vakantieperiode verschijnen er geen gewone blogs. In plaats daarvan zijn er vakantieblogs. Het thema van de vakantieblogs van dit jaar is het rente-op-rente-effect.

Mijn vader zei me dat sparen beter was. Ik vertelde hem eerlijk dat ik mijn zakgeld plus geld van mijn krantenwijk liever uitgaf. “Mis”, zei hij gedecideerd. “Stel, je neemt je 100 gulden (voor de jongere lezers, hiermee betaalden we in Nederland toen er nog geen euro was) en zet het op de bank. Bij een rente van 5 procent heb je na een jaar 105 gulden, na twee jaar 110,25 gulden en na drie jaar 115,76 gulden.” Na tien jaar, rekende hij me voor, zou ik zelfs over bijna 163 gulden beschikken.

Mijn tegenargument was dat ik zolang niet wilde wachten op een stereo. Al zou mijn vermogen groeien met tien procent per jaar, het woog niet op tegen mijn ongeduld.

Het werd een Pioneer: platenspeler, cassettedeck, tuner en versterker. Sober en krachtig. En met korting aangeschaft vanwege bevriende connecties. Mijn vermogen groeide niet meer, helaas. Nul blijft nul, al zet je het tien jaar weg tegen 5 procent.

Maar de rekenles van mijn vader bleef me bij. Het intrigeerde me. 10 jaar lang 5 procent, 10 keer 5 is 50, dan zal het eindvermogen wel 150 gulden zijn. Nee dus. Het rente-op-rente-effect maakt dat mijn 100 gulden tot 163 gulden aangroeit. Na 20 jaar liggen de bedragen nog verder uit elkaar (200 versus 265 gulden). Wow! En dat is nog maar het begin.

(wordt vervolgd)