De 10 procent hoogste inkomens in de VS ontvangen maar liefst 35 procent van het nationale inkomen. Althans, in 1950. In 1990 was het opgelopen tot 40 procent en in 2012, na vijf jaren economische crisis, tot 50 procent. Het omgekeerde van bezinning. Kan het nog erger? Jazeker. De hap die de bovenste 1 procent nam uit de Amerikaanse nationale koek verdubbelde bijna: van 12 procent in 1950 naar 22 procent in 2012. 22 procent! Het is alsof je 100 plakjes cake moet verdelen over 100 mensen en 22 plakjes opzij legt voor die ene meneer. Of mevrouw.

World Economic Forum
Paus Franciscus sprak erover, de president van de VS Barack Obama sprak erover en de winnaar van de Nobelprijs economie in 2001 Joseph Stiglitz sprak erover. En de bezoekers van het World Economic Forum in Davos. De absurd hoge bedragen die de allerrijksten op aarde zich toe-eigenen worden in normale tijden meewarig voor kennis aangenomen. Maar nu is het crisis en vormen de kille gegevens een bron van breed verbreid ongenoegen en bovendien zorg: dit kan toch niet zo doorgaan?

Hoogste tijd
Het is de hoogste tijd voor wat ik noem een absurdhogeinkomensbelasting. Alleen van toepassing op absurd hoge inkomens, zoals de naam treffend aangeeft. En niet van toepassing op dat deel van het inkomen dat in proportie staat tot inkomens in de rest van de economie. Maar dat deel is klein bij de absurd hoge inkomens, dat is nu net het probleem.

99 procent
Het tarief van de door mij voorgestelde belasting is 99 procent. Geen 100 procent. Werk moet ten allen tijde het inkomen vergroten, ook al gaat het bij een tarief van 99 procent om niet meer dan een symbolisch bedrag. Bang dat de mensen die onder deze belasting gaan vallen, met werken zullen stoppen ben ik niet. Ze willen toch zeker de wereld laten weten dat ze tot de happy few behoren op wie het absurdhogeinkomensbelastingtarief van toepassing is?

Voordelen
Invoering van de door mij voorgestelde belasting biedt een hoop voordelen. Als je zoveel geld hebt dat je niet meer weet wat je ermee moet, ben je niet rouwig om een hogere belastingaanslag. Sterker nog, de voorgestelde belasting ontlast je van een hoop keuzestress. De rest van de bevolking is uiteraard blij met de voorgestelde belasting. De overheid kan er dingen mee doen waar de mensen met normale inkomens baat bij hebben. Er is nog een voordeel. De rijken die het 99 procent tarief gaan betalen, zullen daar wel iets voor terugeisen. Zij zullen willen dat de afgedragen belasting uitermate goed wordt besteed. Ik voorzie een scherpere controle op de besteding door de overheid van belastinggelden met een grotere doelmatigheid van overheidsbestedingen tot gevolg.

Evaluatie
Een tarief van 99 procent klinkt absurd, maar biedt tal van voordelen. Wie steekt zijn hand op voor de absurdhogeinkomstenbelasting?