Mijn broer en ik lijken behalve onze achternaam weinig op elkaar. Dat geldt ook voor onze pensioenregelingen.
Beschikbare-premieregel
Hij heeft een individuele beschikbare-premieregeling. Dat klinkt ingewikkeld, maar het is erg simpel. Hij betaalt sinds hij is gaan werken elke maand een premie, een vast percentage van zijn salaris. Daar komt rente bovenop en aandelenrendement want zijn pensioenfonds belegt in zowel aandelen als obligaties. De regeling is simpel en transparant. Mijn broer is aardig wat kwijt aan uitvoeringskosten, maar bouwt dankzij het beleggingsbeleid van zijn pensioenfonds toch aardig wat pensioen op. Hoe aardig is nog niet duidelijk; dat hangt af van de ontwikkelingen op internationale kapitaalmarkten.
Toegezegde-uitkeringsregeling
Mijn regeling is in veel opzichten tegenovergesteld. Ik val onder wat formeel heet een toegezegde-uitkeringsregeling. Die is beduidend minder simpel. Ik betaal steeds weer een ander premiepercentage. Mijn pensioen daarentegen is redelijk bekend. Ook mijn pensioen is niet zeker, maar de kans dat dit onder een niveau komt dat ik me zorgen ga maken is toch een stuk kleiner dan bij mijn broer. Als de kapitaalmarkten het slecht doen, springen immers werknemers bij en ook mijn werkgever en zelfs generaties die nu nog schoolgaand zijn. En ook ik heb last van uitvoeringskosten, maar deze zijn een stuk lager dan die bij mijn broer. In mijn geval is namelijk iedereen in de bedrijfstak verplicht deel te nemen aan de pensioenregeling. Mijn pensioenfonds is daardoor een stuk groter, profiteert meer van schaalvoordelen en hoeft bovendien geen geld te besteden aan marketing en reclame om concurrenten van zich af te slaan.
Economische crisis
Mijn broer stelt al langer dat zijn pensioenregeling beter is; voor hem zijn eenvoud en transparantie zaligmakend. Sinds de economische crisis kan ik echter schermen met een betere pensioenuitkomst: meer pensioen per ingelegde euro. Heb ik daarmee mijn broer overtuigd? Nee, dat nog niet. Want ik kan niet zeggen hoe het komt dat ik er beter voorsta. Is dat het effect van risicodeling, van lagere uitvoeringskosten of van iets anders? Ik weet het niet. En kan de balans over een paar jaar weer zijn omgeslagen? Ik weet het niet. Ergens heeft mijn broer wel een beetje gelijk.