Categorie archief: Economische groei

Productieve vergrijzing

Het is de optimistische blik op vergrijzing. We leven steeds langer in steeds betere gezondheid. Dus kunnen we ook langer blijven doorwerken en ons inzetten voor de maatschappij. Problemen met de betaalbaarheid van de vergrijzing zijn er niet. We krijgen er immers steeds meer jaren bij die we kunnen gebruiken voor werk. De overheid spint er garen bij, want ze kan sociale uitkeringen omslaan over een steeds langer werkende bevolking. De financiering van de sociale zekerheid wordt daarmee steeds goedkoper. Vergrijzing is geen probleem, het is juist een zegen! Verder lezen

Post Trump en Jinping

Wat is de waarde van wetenschap? De vraag wordt steeds meer gesteld, de wetenschap ligt onder vuur. Waarom is me niet helemaal duidelijk. Misschien zijn we verwend geraakt. Nieuwe ideeën moeten door middel van oneliners worden gecommuniceerd. Kan dat niet, dan zijn het blijkbaar geen goede ideeën. Wetenschappelijke inzichten laten zich in de regel niet in oneliners vangen en kunnen dus niet goed zijn. Maar dat is maar een gedachte. Verder lezen

Het Trump-effect op de Nederlandse economie

Vraag tien economen hoe Donald Trump het verloop van de Nederlandse economie kan beïnvloeden. Waarschijnlijk krijgt u tien verschillende antwoorden. Ik heb vijf mogelijke antwoorden op een rij gezet.

Amerikaans optimisme
De reden is nog niet helemaal duidelijk, maar sinds de Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn wereldwijd beleggers een stuk optimistischer geworden. Sinds 8 november vorig jaar zijn de aandelenkoersen wereldwijd met ongeveer 10 procent gestegen, Verder lezen

De wereldeconomie in 2017

2317010929_ef4e3f9a9f_z1

De ondertitel voor deze blog luidde ‘Het kan alleen maar meevallen’. Maar wat heb je eigenlijk aan een ondertitel als de tekst van de blog voor zichzelf spreekt? Dan maar geen ondertitel.

2016
Gaat het dan zo slecht? Laten we eens kijken naar 2016. De economie groeit weer en de werkloosheid is op zijn retour. 2016 is echter ook het jaar waarin de euro steeds meer grond lijkt te verliezen: het beleid van de ECB, gericht op een inflatie van om en Verder lezen

Minder economische groei vanwege vergrijzing

Het wordt soms groot gebracht: vergrijzing van de bevolking betekent een lagere economische groei. Onlangs nog publiceerde Robert Gordon zijn boek over economische groei en ook daarin wordt met een beschuldigende vinger gewezen naar vergrijzing als bron van lagere groei. Maar minder economische groei hoeft helemaal geen verrassing te zijn. Als we met zijn allen minder gaan werken, dan betekent dat een lagere economische groei. Ook als de arbeidsproductiviteit, de productie per gewerkt uur, niet verandert. Verder lezen

Consumptie en pensioenen

Soms bekruipt je het gevoel dat er een nieuwe economie is ontstaan. Eén waarin oude wetten niet meer opgaan. Eén waarin monetaire verruiming niet tot prijsstijging leidt, ook niet na enige tijd. Eén waarin nul niet langer een ondergrens voor de rente vormt. Eén waarin een verlaging van de rente niet de besparingen vermindert en de investeringen verhoogt, zoals in elk tekstboek over macro-economie te lezen valt. “This time is different” luidde de ironische titel van het meesterwerk van Reinhart en Rogoff, maar misschien is het beter de titel letterlijk te nemen. Verder lezen

Vergrijzing leidt tot betere geneesmiddelen

1778953537_a1fdf32ce2_z

In 1989 werd 0,69 procent van het BBP aan geneesmiddelen besteed, in 2014 was dit percentage gestegen tot 0,83. Voor veel OESO-landen zien we een vergelijkbaar beeld. In de VS bijvoorbeeld bedroegen de uitgaven aan geneesmiddelen 0,98 procent van het BBP in 1989 tegen 2,04 procent in 2014. Het is moeilijk te bepalen of dit een goede of slechte ontwikkeling is. Het gaat om enorme bedragen die ook aan andere nuttige zaken hadden kunnen worden besteed. De baten van geneesmiddelen zijn echter ook enorm: ze verlengen de levensverwachting of verhogen de kwaliteit van leven en besparen veelal ook op andere zorguitgaven zoals die in ziekenhuizen. Verder lezen

Hoe doceren we macro-economie?

Bijna vijf jaar zijn verstreken nadat een groep studenten bij een college van Gregory Mankiw wegliep. Hun protest was aanleiding tot de oprichting van Rethinking Economics, een wereldwijd netwerk van studenten en anderen die beogen de manier waarop economie wordt gedoceerd fundamenteel te veranderen. Hun kritiek behelst verschillende punten: de dominantie van de neoklassieke denkrichting, de nadruk op techniek en wiskunde en de gebrekkige aandacht voor institutionele, historische en politieke factoren in de economiecolleges. Nu, bijna vijf jaar later, lijken de studenten iets te hebben bereikt: hun kritiek heeft een levendige discussie losgemaakt. Maar is er ook iets veranderd in de collegezaal? Verder lezen